Φοιτητές του ΑΠΘ, ΕΜΠ και Πολυτεχνείο Κρήτης κατέκτησαν την 3η θέση σε Παγκόσμιο Διαγωνισμό Βιομιμητικής

Φοιτητές του ΑΠΘ, ΕΜΠ και Πολυτεχνείο Κρήτης κατέκτησαν την 3η θέση σε Παγκόσμιο Διαγωνισμό Βιομιμητικής

Tην τρίτη θέση μεταξύ 127 ομάδων από όλο τον κόσμο, απέσπασε ομάδα φοιτητών από το ΑΠΘ, το ΕΜΠ και το Πολυτεχνείο Κρήτης στον φετινό Παγκόσμιο Διαγωνισμό Βιομιμητικής του Ινστιτούτου Βιομιμητικής με θέμα την κλιματική αλλαγή.

Ο κύριος Θοδωρής Μπεχλιβάνης, φοιτητής του 2ου έτους του τμήματος Χημικών Μηχανικών ΑΠΘ συμμετείχε στην ομάδα και στην εκπόνηση της εργασίας σε συνεργασία με τις Νέλλη Κανάτα, Ξανθή – Λήδα Κατωπόδη και Ναταλία Μπαρτζώκα, φοιτήτριες του τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ και τον Νίκο Κοντονικολή, φοιτητή του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου Κρήτης.


Όπως αναφέρει ο κύριος Θοδωρής Μπεχλιβάνης «Βιομιμητική είναι μια προσέγγιση στη μηχανική και την καινοτομία που αναζητεί βιώσιμες λύσεις σε σύγχρονες προκλήσεις μιμούμενη μοντέλα και στρατηγικές που απαντώνται στη φύση.

Αντλώντας λοιπόν έμπνευση από τον έμβιο κόσμο, αποτέλεσμα δισεκατομμυρίων χρόνων εξέλιξης, κληθήκαμε να προτείνουμε μία λύση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Η αιτία της κλιματικής αλλαγής έγκειται στην εκπομπή ρύπων και κυρίως διοξειδίου του άνθρακα. Αυτό διαχέεται στην ατμόσφαιρα αλλά και στην υδρόσφαιρα. Συγκεκριμένα στους ωκεανούς προκαλεί οξίνιση, με σοβαρές επιπτώσεις στα υδάτινα οικοσυστήματα.

Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα, σχεδιάσαμε ένα θεωρητικό μοντέλο, τον CO2EUS (CO2 Efficient Uptake System), το οποίο δεσμεύει το διοξείδιο του άνθρακα από την θάλασσα υπό την μορφή ανθρακικού ασβεστίου, μία διεργασία που επιτελεί και το κοράλι χτίζοντας τον εξωσκελετό του. Για την προστασία των θαλάσσιων μικροοργανισμών από τις συνθήκες της διεργασίας, αλλά και για την αποφυγή επιμολύνσεων του συστήματος, χρησιμοποιείται φίλτρο εμπνευσμένο δομικά και λειτουργικά από την μπαλένα της φάλαινας. Επιπλέον, για την ψύξη το σύστημα μιμείται την ανατομία των σφηκών.

Δεσμεύοντας το θαλάσσιο διοξείδιο του άνθρακα, το μοντέλο στοχεύει στην ενδυνάμωση της ικανότητας των ωκεανών να απορροφούν και να επεξεργάζονται το διοξείδιο του άνθρακα, και εν τέλει στην επανασταθεροποίηση του κύκλου του άνθρακα.»

Φοιτητικά Νέα/Foititikanea.gr