100% εξ' αποστάσεως / Διάρκεια σπουδών 1 έτος
Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία / Τι αναφέρει για Πανεπιστήμια και Φοιτητές
Για την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ προτείνει δημόσιο διάλογο για τις εξής τέσσερις μεταρρυθμίσεις:
Ειδικότερα, το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για την παιδεία, έχει ως εξής:
Για το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής η Παιδεία είναι εθνική υπόθεση. Για αυτό δεσμευόμαστε να προχωρήσουμε όλες τις προτάσεις μας μετά από ανοιχτή δημόσια συζήτηση και επιδιώκοντας τη μέγιστη δημοκρατική νομιμοποίηση, αναγνωρίζοντας ότι μόνο έτσι θα εξασφαλιστούν σημαντικά και μακροπρόθεσμα οφέλη για την ελληνική κοινωνία.
Βασική επιλογή μας είναι η επανασύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας το οποίο ως ανεξάρτητο όργανο θα συμβάλει στην ανάδειξη όλων βασικών προτεραιοτήτων και θα συντονίζει ένα συνεχή εθνικό διάλογο για μεταρρυθμιστική πολιτική στην εκπαίδευση.
Για την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος προτείνουμε να τεθούν στον δημόσιο διάλογο οι εξής τέσσερις μεταρρυθμίσεις:
Οι παιδαγωγικοί στόχοι
Βασική θέση της σοσιαλδημοκρατικής πρότασης μας, είναι ότι το σύγχρονο σχολείο δεν πρέπει μόνο να εκπαιδεύει αλλά και να διαπαιδαγωγεί. Για αυτό άλλωστε είναι βασική μας δέσμευση η ουσιαστική στήριξη με ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας, σε συνδυασμό όμως με μια αδιάκοπη προσπάθεια αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας τους, εξύψωση των παρεχόμενων γνώσεων και επέκταση της μάθησης σε νέες περιοχές.
Για αυτό πέρα από τους εκπαιδευτικούς στόχους που θέτουμε βάζουμε δίπλα σε αυτούς και τους κρίσιμους παιδαγωγικούς στόχους της παιδείας.
Όραμα μας η αρμονική συμπόρευση των κρίσιμων εκείνων πολιτικών και παρεμβάσεων που θα κάνουν τους νέους του σήμερα ικανούς να ανταποκριθούν στις προκλήσεις του μέλλοντος τόσο ως εργαζόμενοι αλλά ταυτόχρονα ως πολίτες. Γιατί η σοσιαλδημοκρατία επιζητά πολίτες, που συμμετέχουν ενεργά στο δημόσιο βίο.
Γιατί για την παράταξη μας η παιδεία συνδέεται εκτός από τη μόρφωση και την προαγωγή του ορθολογισμού, και με τη συνεχή εμβάθυνση της δημοκρατίας και τη διαρκή ενίσχυση της «ανοιχτής κοινωνίας».
Η πρότασή μας εστιάζει σε ένα Σχολείο του Πολιτισμού και της Παιδείας, της Τέχνης και της Αγωγής. Ένα σχολείο το οποίο – χωρίς να μειώνει την παιδευτική απόλαυση της μάθησης και τη χαρά της γνώσης – προάγεται η πνευματική ελευθερία και η θετική στάση για τη ζωή, εξανθρωπίζεται ο πολίτης και διαμορφώνει συνειδήσεις αλληλεγγύης, αλληλοσεβασμού, ανεκτικότητας και αντιλήψεις πολιτικής και οικολογικής δράσης.
Ένα σχολείο που προάγει τη συνεργατικότητα, τη δημιουργικότητα, την καινοτομία, την ευρωπαϊκή διάσταση της εκπαίδευσης, την αγωγή υγείας, τη σεξουαλική αγωγή, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση, την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την αισθητική αγωγή, τη βιβλιοφιλία, την έρευνα.
Φυσικά αυτό προϋποθέτει έμφαση στην Προσχολική Αγωγή με στόχο την ισότιμη ένταξη όλων των παιδιών στην Ελληνική Παιδεία και Κοινωνία με συστηματικές ευκαιρίες προσωπικής ανάπτυξης και καλλιέργειας.
Παράλληλα οι υποστηρικτικές πολιτικές για την Ειδική Αγωγή θα υπηρετούνται από ένα σχολείο για όλους που μπορεί να διαφοροποιήσει και να προσαρμόσει το εκπαιδευτικό του πρόγραμμα, ανάλογα με τις δυνατότητες του μαθητή.
Όμως το όραμα μας είναι το εκπαιδευτικό σύστημα να μην υπηρετεί μόνο μαθητές, εκπαιδευόμενους και φοιτητές. Ο ρόλος τους θα είναι να προάγει συστηματικά, σε συνέργεια με τις υφιστάμενες δομές, την Κατάρτιση και εν γένει τη Διά Βίου Μάθηση που στοχεύουν αφενός στην ικανοποίηση της ανάγκης για εφ’ όρου ζωής πρόσβαση στη γνώση, και αφετέρου αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο των ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης, ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού και διατήρησης της απασχόλησης.
Στα πλαίσια αυτών των αρχών προκρίνουμε τις παρακάτω συγκεκριμένες προτάσεις για την Προσχολική, την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση καθώς και την Επαγγελματική Εκπαίδευση:
Καταπολεμώντας την υστέρηση της πανδημίας
Τέλος είναι προφανές ότι η πανδημία κατέδειξε με τον πιο έντονο τρόπο το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού και του πανεπιστημιακού δασκάλου: ως παιδαγωγού, ως επιστήμονα, ως συνδημιουργού του μέλλοντος της νέας γενιάς.
Οι επιπτώσεις της πανδημίας στην εκπαίδευση ήταν σχεδόν παραλυτικές. Για τη συντριπτική πλειονότητα των οικογενειών στην Αμερική και την Ευρώπη, η διαδικτυακή διδασκαλία ήταν κάτι μεταξύ απογοήτευσης και καταστροφής. Δεδομένα από όλο τον κόσμο υποδηλώνουν ότι, κατά μέσο όρο, τα παιδιά έχουν μάθει πολύ λιγότερα από ότι συνήθως.
Μέχρι τον Μάρτιο του 2021, οι μαθητές των δημοτικών σχολείων στην Αγγλία είχαν μείνει σχεδόν τρεις μήνες πίσω στις γνώσεις. Το περασμένο καλοκαίρι, μαθησιακά τεστ σε παιδιά στο Βέλγιο τεκμηρίωσαν αντίστοιχου μεγέθους ελλείψεις.
Μια μελέτη μαθητών στην Ολλανδία διαπίστωσε ότι κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εξ αποστάσεως μάθησης οκτώ εβδομάδων το πρώτο εξάμηνο του 2020, ο μέσος μαθητής δεν έμαθε τίποτα νέο. Στα παιδιά που ήδη μειονεκτούσαν, οι επιπτώσεις ήταν σφοδρότερες. Η ολλανδική μελέτη διαπίστωσε ότι η απώλεια μάθησης ήταν πάνω από 50% μεγαλύτερη στα παιδιά με γονείς χαμηλότερου εκπαιδευτικού επιπέδου. Οι βαθμολογίες των μαύρων μαθητών στις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 50% περισσότερο από αυτές των λευκών μαθητών. Δεν είναι νέο ότι για τους μαθητές από τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα, τα οικονομικά και κοινωνικά «μειονεκτήματα» έξω από τις πύλες των σχολείων επηρεάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την ικανότητα ενός παιδιού να επωφεληθεί από αυτό που συμβαίνει εντός του σχολείου.
Δεν έχουμε ιδιαίτερους λόγους να αμφισβητήσουμε την υπόθεση ότι οι επιπτώσεις είναι αντίστοιχες και στη χώρα μας, αν συνυπολογίσουμε μάλιστα και τις χρόνιες ελλείψεις, υστερήσεις και αδυναμίες του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Οι συνέπειες τους εντείνονται από την κοινωνική περιθωριοποίηση. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου, ένα στα 3 παιδιά στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, με τη χώρα μας να κατατάσσεται τρίτη στην παιδική φτώχεια πίσω από τις Ρουμανία και την Βουλγαρία. Δεν είναι μόνο η ανεπάρκεια των οικογενειακών επιδομάτων, η όποια οικονομική στήριξη των οικογενειών αυτών είναι απαραίτητη αλλά δεν αρκεί. Η επένδυση σε εκπαιδευτικές και κοινωνικές υποστηρικτικές υπηρεσίες κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας μπορεί να αποφέρει οφέλη σε όλη τη διάρκεια της ζωής των παιδιών.
Καλύπτοντας τον χαμένο χρόνο: Οι προσπάθειες για να βοηθήσουμε τα παιδιά να ανακτήσουν την χαμένη μάθηση αποτελούν μια μεγάλη ευκαιρία να τεθούν τα θεμέλια για ένα καλύτερο και δικαιότερο εκπαιδευτικό σύστημα. Ειδικοί από πολλές χώρες πιστεύουν ότι η συμπληρωματική ή ενισχυτική διδασκαλία σε μικρές ομάδες μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά τους μαθητές που υστερούν. Μια πρόσφατη μελέτη στη Βρετανία διαπίστωσε ότι 12 ώρες προσωπικής διδασκαλίας θα μπορούσαν να προωθήσουν τις μαθηματικές δεξιότητες ενός παιδιού όσο τρεις μήνες συμβατικής εκπαίδευσης. Πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να αποκαταστήσουμε τη ζημιά που προκλήθηκε από το κλείσιμο του σχολείου κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά και τα συνοδεύοντα κοινωνικά προβλήματα.
Προτείνουμε «Ενισχυτικά Μαθήματα» από δασκάλους και καθηγητές σε μικρές ομάδες μαθητών δημοτικού και γυμνασίου που υστερούν. Συνδυασμένα με συμβουλευτική και καθοδήγηση (tutoring, coaching κλπ.) σχετικά με τις απαιτήσεις μελέτης του σχολείου. Το μοντέλο εφαρμογής είναι σχετικά απλό και τα «ιδιαίτερα» αυτά μαθήματα θα μπορούσαν να γίνονται (και) διαδικτυακά σε μικρές ομάδες είτε και σε διαθέσιμες αίθουσες πχ. των δήμων ή άλλων φορέων με τον κατάλληλο εξοπλισμό. Επίσης, από το πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης» ύψους 2,5 δις. για έργα στους ΟΤΑ, θα μπορούσε ένα πολύ μικρό μέρος να διατεθεί για τη δημιουργία μόνιμων και κατάλληλα εξοπλισμένων «δομών» για τα ενισχυτικά μαθήματα, αλλά και τις ψηφιακές δεξιότητες, την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, κλπ.
Το πρόγραμμα «Ενισχυτικά Μαθήματα» θα μπορούσε να υλοποιηθεί στην αρχή πιλοτικά μέσω χρηματοδότησης από μια διαθέσιμη πίστωση του ΕΣΠΑ και να επεκταθεί, αφού προσαρμοστεί κατάλληλα, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης. Διαθέτουμε όλα τα απαιτούμενα: Αποφοίτους με τα κατάλληλα προσόντα (γιατί όχι και φοιτητές), ειδικούς στη συμβουλευτική και πανεπιστημιακά τμήματα παιδαγωγικής και ψυχολογίας να σχεδιάσουν τα προγράμματα και να επιμορφώσουν τους «δασκάλους ενίσχυσης».
Ο συντονισμός με τα σχολεία και τους ΟΤΑ είναι - ή μπορεί να γίνει - ένα σχετικά απλό θέμα με τη χρήση μιας απλής ψηφιακής πλατφόρμας, η οργάνωση και η διαχείριση παραπέμπει σε ένα πρόγραμμα (ουσιαστικής) κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ. Τα οφέλη θα είναι μεγαλύτερα, αν τα προγράμματα αυτά αποκτήσουν σταδιακά μόνιμο χαρακτήρα.
Φυσικά, καμία επιπλέον βοήθεια δεν θα ωφελήσει ιδιαίτερα τα παιδιά εάν τα προβλήματα εκτός σχολείου υπονομεύουν και θέτουν μεγάλα εμπόδια στην προσπάθειά τους. Για το λόγο αυτό, χρειάζονται υποστηρικτικά δίκτυα από εκπαιδευμένους συμβούλους που σε συνεργασία με τα σχολεία και τους «δασκάλους ενίσχυσης», θα δημιουργούσαν εξατομικευμένα σχέδια υποστήριξης για κάθε μαθητή που έχει ανάγκη συνολικότερης ενίσχυσης, πέρα δηλαδή από τις εκπαιδευτικές δυσκολίες, αντιμετωπίζοντας συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα υγείας, ενθαρρύνοντας και συμβουλεύοντας τους γονείς κλπ.
Εκπαιδευτικοί
Για την παράταξη μας ο ρόλος του εκπαιδευτικού και του πανεπιστημιακού καθηγητή είναι κεντρικός και πρέπει να ενισχυθεί με τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για να αναδειχθεί η παιδαγωγική λειτουργία του αλλά και για να ενθαρρυνθεί η αυτενέργεια των εκπαιδευτικών, δασκάλων και καθηγητών μέσα από ολόπλευρη οικονομική και επαγγελματική στήριξη τους, με προτεραιότητα στην επιμόρφωσή τους, και με ενίσχυση της ακαδημαϊκής ελευθερίας των πανεπιστημιακών καθηγητών.
Ένα νέο πλαίσιο διαλόγου και συνεργασίας της Πολιτείας, του Εκπαιδευτικού Δυναμικού και του μαθητικού και φοιτητικού κινήματος θα θεμελιώσει την Παιδεία που έχει ανάγκη η πατρίδα μας τον 21ο αιώνα.
https://www.foititikanea.gr